Vertaling dertiende brief

 

Monseigneur,

U hebt gedacht dat het niet nodig was te antwoorden op mijn laatste

persoonlijke brief. Ik begrijp dat bepaalde zinsneden u geen

genoegen hebben gedaan, want niemand wordt graag met de rug tegen de

muur gezet die hij zelf heeft opgetrokken. Maar dat is allemaal

slechts van bijkomend belang.

Het voornaamste feit dat tenslotte uit onze briefwisseling naar

voren treedt, is dat uw vroegere antwoorden noch uw huidig

stilzwijgen erin geslaagd zijn de R.R. weer tevoorschijn te doen

komen. En we zijn op het dode punt gekomen, waarop u onze

voorwaarden zult moeten aanvaarden om opnieuw in het bezit van het

werk te komen, ofwel alles wat u uitgelokt hebt op uw schouders te

laden en dat zonder hoop ooit dat terug te vinden, wat ik alleen u

kan bezorgen. Sta me toe vast te stellen, dat ik alles heb

geprobeerd wat mogelijk was om de R.R. te redden. Na tot het

uiterste te zijn gegaan van wat wij redelijkerwijze konden doen, en

niettegenstaande uw voortdurend herhaalde en onmogelijk praktisch te

verwezenlijken antwoorden, geloof ik dat ik mijn plicht als Leider

tot het uiterste heb vervuld... en ik trek het bevel aan mijn

kameraden in om de wraak nog niet te voltrekken.

Zij zijn vrij en zoals hen en zoals u blijft mij alleen over de

gebeurtenissen af te wachten. Ik was mijn handen en ik vertrek, met

gerust gemoed, en ik neem mijn vreselijk geheim mee.

Gelieve te aanvaarden, Monseigneur, mijn eerbiedige groeten alsook

mijn spijt dat u de mensen, met wie u deze zaak, waarvan het

historische belang niemand zal ontgaan, niet naar waarde hebt

behandeld en hebt weten te schatten.

D.U.A.

Gezien de ernst van de feiten wil ik u nog een laatste gelegenheid

geven om mij voor mijn vertrek te bereiken. Ik zal de vierde dag

nadat deze brief u zal bereikt hebben, het dagblad lezen. En ik zal

het, indien het mogelijk is, trachten te lezen de eerste van de

maand.

 
     
     
     
     
   
 
ErDaSys (c) 2004